சிற்றம் பலமும் சிவனும் அருகிருக்க வெற்றம் பலம் தேடி விட்டோமே – நித்தம் பிறந்த இடத்தைத் தேடுதே பேதை மட..

நரகக் குழியும்இன்னும் நான்புசிப்பே னென்குதே உரகப் படத்தல்கு லுனைக்கெடுப்பே னென்குதே. குரும்பை முலையுங் குடிகெடுப்பே னென்குதே அரும்புவிழியு மென்ற னாவியுண்பே..

அறிவென்பது ஆண். மனம் என்பது பெண். பஞ்ச இந்திரியங்கள் அவர்களது மக்கள். மாயையின் சேயான சபலத்தினால் உணர்ச்சிவசப்படாமல் மனம் என்ற..

1. ஐயிரண்டு திங்களாய் அங்கமெலாம் நொந்து பெற்றுப் பையலென்ற போதே பரிந்தெடுத்துச் – செய்ய இரு கைப்புறத்தில் ஏந்திக் கனகமுலை..

1.    ஒருமடமாதும் ஒருவனும்ஆகி இன்பசுகம் தரும் அன்புபொருந்தி உணர்வுகலங்கி ஒழுகியவிந்து ஊறுசுரோணிதம் மீதுகலந்து- 2.    பனியில்ஓர் பாதி சிறுதுளிமாது பண்டியில்வந்து..

“மனையாளு மக்களும் வாழ்வுந் தனமுந்தன் வாயின்மட்டே யினமான சுற்ற மயானம் மட்டே வழிக்கேது துணை தினையாமள வெள் ளளவாகினு முன்பு..

இருப்பது பொய் போவது மெய் என்றெண்ணி நெஞ்சே ஒருத்தருக்கும் தீங்கினையுன் னாதே – பருத்ததொந்தி நம்மது என்று நாம் இருப்ப..

சிற்றம் பலமும் சிவனும் அருகிருக்க வெற்றம் பலம் தேடி விட்டோமே – நித்தம் பிறந்த இடத்தைத் தேடுதே பேதை மட..